آیت الله مصباح موسوی

خدمات علمی مرحوم آیت الله مصباح موسوی (قدّس سرّه)

مقدمه
حوزۀ علمیّه مشهد سابقۀ بسیار طولانی در آموزش و تربیت طلّاب دارد. در طول تاریخ در این حوزه طلّاب و عالمان زیادی تربیت شده و به تبلیغ و ترویج معارف اسلامی پرداخته‌اند. درخشش حوزۀ علمیه مشهد در پرتو فعالیّت و خدمات بزرگانی چون آیت‌الله مصباح فراهم آمده است. تلاش افراد بزرگ به این حوزه روح و جان بخشیده و آن را از جمود و سکون حفظ کرده است. یقیناً اگر بزرگانی چون آیت‌الله مصباح نبودند حوزه مشهد مشکلات زیادی داشت و نمی‌توانست به وظیفۀ اصلی خود یعنی تربیت و پرورش طلّاب به خوبی رسیدگی کند. آیت‌الله مصباح با درک شرایط و نیازهای حوزۀ مشهد توانست سنگ‌بنای مؤسّساتی را بگذارد که نه‌تنها در زمان حیات خود و بل‌که تا آیندۀ‌دور نقش ماندگاری در پویایی و شکوفایی حوزۀ مشهد خواهد داشت. این مؤسّسات در زمان حیات مرحوم آیت‌الله مصباح به خوبی درخشیدند و به درختان پر‌ثمری در حوزۀ علمیّه مشهد تبدیل شدند. اینک حوزۀ دینی مشهد به ثمرات این مؤسّسات می‌بالد. بسیاری از پروردگان و شاگردان سابق این مؤسّسات، اساتید و مدیران بالفعل حوزۀ مشهد و برخی از مدارس خارج از کشور هستند و این افراد نقش ارزنده‌ی در تربیت و آموزش مبلغان دینی در حال حاضر و آینده دارند. مؤسّسات علمی ایجاد شده توسّط مرحوم آیت‌الله مصباح عبارت است از:
مؤسّسه عالی ثامن‌الأئمّه (علیه‌السلام)
بعد از تثبیت برنامۀ امتحان ماهیانه در حوزۀ علمیه مشهد، بحث روش‌های پرثمر تحصیل طلّاب مطرح شد. زیرا در خلال برنامۀ امتحان ماهانه در طول سال‌های متمادی، اساتید متوجّه شده بودند که بیشتر طلّاب آن‌گونه که باید نمی‌دانند چگونه باید درس بخوانند. برخی نیز با منابع تکمیلی دروس حوزه ارتباط و آشنایی خوبی نداشتند. با این وضعیت حوزۀ علمیّه نمی‌توانست مجتهد و استاد برجسته تربیت کند. با هدف رفع این مشکل حاج باقر آقا (حفظه‌الله) طرح تأسیس مدرسۀ عالی ثامن‌الأئمّه (علیه‌السلام) را به مرحوم آیت‌الله مصباح پشنهاد کردند و ایشان نیز از آن طرح استقبال کردند.
برای تکمیل طرح با برخی از مراجع و اساتید برجستۀ آن زمان نیز مشورت شد. این کار نیز با دقت انجام شد و نظر مشورتی اعاظم ذیل نیز گرفته شد: مرحوم آیت‌الله حاج ابو‌القاسم روحانی، مرحوم آیت‌الله جعفری کاشمری، مرحوم آیت‌الله سیّد ابراهیم حجازی، مرحوم آیت‌الله عبّاس‌نژاد، حضرت آیت‌الله باقری و حضرت آیت‌الله حاج شیخ مصطفی اشرفی. با پایان‌یافتن مشورت‌های لازم، مدرسۀ عالی تخصصی ثامن‌الأئمّه علیه‌السلام در سال 1375ش. تشکیل گردید.
ابتدا حدود 40 نفر از طلّاب به عنوان کار‌آموز درس خارج مرحوم آیت‌الله فلسفی در دو‌ بخش فقه و اصول به عنوان دروس القائی و تعدادی اساتید برجسته به عنوان استاد ناظر مشخص شدند. این اساتید همه در حدّ اجتهاد بودند و با توجّه به اعتمادشان به آیت‌الله مصباح اعلام آمادگی کردند تا به عنوان اساتید ناظر برای اجرای طرح ایفای وظیفه کنند. برای مدرسه مکان ثابت با امکانات لازم تهیۀ شد. مدیریت کار به فاضل ارجمند جناب استاد آقای وحیدی تبریزی از شاگردان آیت‌الله حاج سیّد محمّد روحانی سپرده شد. ایشان استاد بسیار جدّی، منظم و زحمت‌کش بود. خانواده‌اش را در قم گذاشته و خود در مشهد مستقر شد. او از جان و دل زحمت می‌کشید. فوق‌العاده منظم و جدی بود. خودش شخصاً در کلاس‌ها حضور می‌یافت و مباحث را دنبال می‌کرد. علاوه بر آن، ایشان جریان تدریس و فعالیت در داخل کلاس‌ها را از طریق آیفون نصب شده در هر کلاس کنترل می‌کرد. آقای وحیدی یک رکن‌اساسی در مدرسه بود.
طلّاب مدرسه ابتدا باید هر روز در درس خارج‌فقه یا اصول مرحوم آیت‌الله فلسفی به عنوان درس القائی شرکت می‌کردند. بعد به مؤسّسه آمده و در گروه‌های 5 یا 6 نفری با حضور و اشراف علمی یک استاد به عنوان ناظر، درس را مباحثه می‌کردند. استاد بر جریان اصلی بحث نظارت جدّی می‌کرد تا طلّاب مباحث را به‌صورت تخصّصی فرا‌گیرند و علاوه بر کتاب حتماً به دیگر منابع و متون مربوط به‌بحث به‌عنوان حواشی مراجعه داشته‌باشند. یعنی استاد در خلال مباحثه نظرات سایر اساتید و مراجع را از طلبه مطالبه می‌کرد و جهّت اطمینان از رشد و پیشرفت علمی گروه، امتحانات ماهانه می‌گرفت تا طلبه در فهم مطلب، خواندن عبارت، بیان مطلب، مطالعۀ حواشی و… موفّق باشد. استاد ناظر به گونه‌ای با طلّاب بر‌خورد می‌کرد که هیچ‌یک از افراد گروه در حاشیه نماند و همه درگیر در بحث و در خواندن مطلب مشارکت داشته‌باشند. اگر گاهی لازم بود که مطلب توسط یکی از اعضای گروه ارائه شود استاد سعی می‌کرد تا بخش‌هایی از مباحث را از دیگران سوال کند تا اطمینان یابد که همۀ افراد گروه درس را مطالعه کرده و به‌متن درس و مطالب مورد نظر مسلط شده‌اند.
روش طرح مباحثه نیز به این صورت بود که ابتدا مطلب متن اصلی تبیین می‌شد (مثلاً دیدگاۀ مرحوم آخوند صاحب کفایه)، سپس نظرات دیگران پیرامون آن بحث مطرح می‌گردید و در نهایت نظر استاد بررسی و تبیین می‌شد.
به‌صورت خلاصه می‌توان گفت: که ملزم‌بودن طلبه به شرکت مستمر در مباحثۀ روزانه، اهتمام خاص استاد ناظر برای حل تخصصی مباحث مطروحه در درس استاد القائی، مطالعه حواشی و گزارش مباحث آن‌ها توسط طلبه در خلال مباحثه، ارزیابی مستمر و جدّی روزانه و پرداخت هزینۀ تحصیلی مناسب از مهم‌ترین امتیازات مدرسه تخصصی عالی ثامن‌الأئمّه بود. این کار شاید مشابه داشته‌باشد اما از نظر کیفی، کمی و اساتید، در مشهد و قم بی‌نظیر بود. قبل از آن حتی در قم مشابۀ این برنامه وجود نداشت.
اساتید مدرسه عالی ثامن‌الأئمّه همه خود مدرس درس خارج و از شاگردان آیت‌الله خویی بودند. مانند آیت‌الله جعفری کاشمری، مرحوم آیت‌الله باقری اصفهانی، مرحوم آیت‌الله شیخ ابو‌القاسم روحانی، آیت‌الله اشرفی شاهرودی و … امتیاز مؤسّسۀ ثامن در این بود که اساتید مؤسّسه منحصر‌به‌فرد بودند. طلّاب مؤسسه نیز ممتاز بودند. استاد القائی شخصیّتی مانندی مرحوم آیت‌الله میرزاعلی آقا فلسفی (ره) بودند و اساتید ناظر شخصیّت‌های برجستۀ حوزۀ علمیّه. دیری نگذشت که تحوّلی در حوزۀ علمیّۀ مشهد ایجاد شد.
مدتی بعد از تأسیس مدرسه عالی ثامن، مرحوم آیت‌الله فلسفی فرمودند که سؤالات این طلّاب مرا به زحمت انداخته است. یعنی از آن‌جا که طلّاب قبل از درس القائی تمام نظرات مطرح پیرامون بحث را مطالعه کرده و با آمادگی کامل در محضر استاد فلسفی حضور می‌یافتند، منتظر طرح بحث نبوده و بیشتر به دنبال حل سؤالات و مشکلاتی بودند که در جریان مطالعه برای ایشان ایجاد شده بود. طلّاب مدرسۀ ثامن حاضر در درس استاد آیت‌الله فلسفی، قبل از بحث، نظرات مرحوم نائینی، آقا ضیا، محقق اصفهانی و آیت‌الله خویی را مطالعه و حل می‌کردند و از استاد می‌خواستند نظرات خودشان را مطرح کرده و به اشکالات جواب بدهند.

تصاویر تزیینی است.
در همین ایّام تأسیس و رشد مدرسه عالی ثامن بود که مرحوم حاج آقای مصباح خواب می‌بینند که یک بچه ناقص‌الخلقه روی دستشان است. این بچه همین‌جور آرام آرام رشد کرده و به یک انسان مستوی‌القامه تبدیل می‌شود. وقتی این خواب به مرحوم آیت‌الله العظمی سیّد محمّد روحانی (اصولی کبیر) که از شاگردان برجستۀ مرحوم آقای خویی (رحمت‌الله علیه) و استاد مرحوم شهید سیّد محمّد‌باقر صدر بودند، تعریف شد، ایشان فرمودند که آن بچه ناقص‌الخلقه همین مدرسۀ عالی ثامن آیت‌الله مصباح است. طلبه‌ها ناقص و ضعیف هستند و در این مدرسه رشد می‌کنند و به یک استقامتی می‌رسند. ایشان گفتند همۀ کارهای آقای مصباح یک طرف و این مدرسه ثامن یک طرف.
بعد از روشن شدن موفقیّت این طرح در بحث دروس خارج، دروس سطح (مکاسب، رسایل و کفایه) نیز توسّط حاج آقای سیّد محمّد‌باقر مصباح (حفظه‌الله)، شامل این طرح شد. با موفق بودن طرح در دروس سطح، این طرح کم کم شامل دیگر دروس چون لمعه و اصول نیز شد. به مرور دروس ابتدایی و ادبیات عرب نیز شامل این طرح شد. یعنی طلبه موظّف شد از ساعت 7 تا 11 صبح در محلّ مدرسه باشد و در دو درس القائی و دو مباحثه با حضور استاد ناظر شرکت کند. اساتید ناظر سطوح پایین، عمدتاً طلّاب ممتاز رتبه‌های بالاتر بودند.
با توجّه به مسئلۀ تبلیغ دین و ضرورت تربیت افراد متخصص در بحث‌های تفسیری و کلامی، مدرسۀ ثامن دوره‌های تفسیر و کلام را برنامه‌ریزی کرد. از سال 1378ش اولین دورۀ تفسیر با پذیرش طلّابی که در آزمون ورودی موفّق شدند شروع شد. دومین دورۀ تفسیر در سال 1381ش شروع گردید. دورۀ کلام نیز در سال 1381ش برنامه‌ریزی و دروس آن آغاز گردید. جمعاً حدود 50 نفر در این دوره‌ها مشغول تحصیل گردیدند.
طبیعی است که تحصیل، تدریس و اجرای این برنامه‌ها نیاز به کتابخانه تخصصی دارد. با توجّه به وجود کتابخانۀ غنی در مجتمع امام هادی (علیه‌السلام) ترتیب انتقال آن به مدرسه داده شد. آن کتابخانه به منابع جدید تجهیز و تبدیل به کتابخانۀ تخصّصی فقه، اصول، تفسیر و کلام گردید. این کتابخانه با حدود 15 هزار جلد کتاب در اختیار طلّاب قرار دارد. در کنار این فعالیّت‌ها، گروۀ احیاه متون در مدرسه شکل گرفت. این گروه در ابتدا با پشنهاد حضرت آیت‌الله حاج آقای سیّدان، بخش فارسی تفسیر نفحات‌الرحمن را تحقیق و تصحیح کردند.
در نهایت، تلاش‌ها به بار نشست و زحمات نتیجه داد. از این مدرسه اساتید، مدیران و شخصیّت‌های برجستۀ فارغ شدند که امروز هر کدام در جایی (داخل و خارج از کشور) مصدر خدمت هستند. طلاب این مدرسه کرسی تدریس، مدیریت مدارس و مؤسّسات را به‌دوش دارند. مؤسّسه نیز با قوت به کار خودش ادامه می‌دهد. این طرح با همت و درایت خاص حاج آقا سیّد محمّد‌باقر مصباح (حفظه‌الله) و سعی و کوشش اساتید و مدیران به‌خوبی به‌پیش می‌رود. مدرسۀ ثامن فعلاً به شش گروۀ درسی تخصصی (ثامن 1 تا 6) تقسیم شده است و از دروس ابتدایی تا خارج را پوشش می‌دهد. چندین مکان از مدرسه علمیّۀ آیت‌الله العظمی خویی (رحمت‌الله علیه) محل اجرای این طرح است. فارغ‌التحصیلان این مدرسه در حوزۀ علمیّۀ مشهد و سایر بلاد از همین الگو استفاده می‌کنند و همه روزه خبرهای خوبی از میزان موفقیت آن‌ها نیز به‌گوش می‌رسد. این مدرسه مورد عنایت حضرت آیت‌الله العظمی صافی گلپایگانی (رحمت‌الله علیه) بود. ایشان در سفری که به مشهد داشتند در جمع طلّاب مدرسه حاضر شده و سخنرانی فرمودند.
طلّاب مدرسۀ ثامن به‌دلیل موفقیّت‌های درسی و کسب نمرات خوب، همواره مورد توجّه بیت آیت‌الله مصباح هستند. علاوه بر شهریّه عمومی حوزه، برای آن‌ها شهریّۀ ویژه‌ای پرداخت می‌گردد. اگر بیت خدمات رفاهی و مسکن داشته‌باشد، طلّاب ثامن در اولویت هستند. با توجّه به لیاقت و شایستگی علمی طلّاب مؤسّسۀ ثامن، خدمات خوبی به آن‌ها تعلق می‌گیرد و در صورت آمادگی برای تدریس، با شرایط بسیار خوب در همان مدرسه یا دیگر مدارس (داخل یا خارج) از وجودشان استفاده می‌شود.
کتابخانۀ امام هادی (علیه‌السلام)
طلاب برای ارتقای سطح فکری و مطالعاتی خود نیازمند یک کتابخانۀ غنی هستند. برای بهره‌وری طلّاب و عموم محقّقین از منابع علمی شیعی، کتابخانۀ امام هادی (علیه‌السلام) با حدود 25 هزار جلد کتاب چاپی و خطی آمادۀ گردید. تاکنون دو کتاب ارزشمند زیر از طرف این کتابخانه انتشار یافته است:
1. کتاب «نهج‌الإیمان؛ اثبات امامت امیر‌المؤمنین (علیه‌السلام)» اثر ابن‌جبیر از دانشمندان قرن هفتم بر اساس نسخۀ نفیس و منحصر به‌فرد موجود در بخش نسخ خطی کتابخانه که قدمت حدود 700 تا 800 ساله دارد. نویسنده در این کتاب امامت امیر‌المؤمنین علی (علیه‌السلام) را با استفاده از هزار کتاب اثبات کرده است. این کتاب به‌همت جناب حجّت‌الإسلام والمسلمین حاج سیّد احمد حسینی اشکوری تصحیح، تنظیم و منتشر گردید.
2. فهرست نسخه‌های خطّی کتابخانۀ حضرت امام هادی (علیه‌السلام) که به معرفی نسخه‌های خطی کتابخانه می‌پردازد. این کتاب نیز به‌همت جناب حجّه‌الإسلام والمسلمین حاج سیّد احمد حسینی اشکوری تهیه، تنظیم و تدوین گردید. چند سال بعد با هدف استفادۀ بیشتر محققین و فضلای حوزه کتاب‌های این مجموعه به مدرسۀ عالی ثامن منتقل شد. بعد از تأسیس مدرسه مبارکۀ حضرت باقر‌العلوم (علیه‌السلام) در خیابان نواب صفوی (7)، توسّط حضرت حجّت الإسلام و المسلمین حاج سیّد محمّد‌باقر مصباح (حفظه‌الله)، جهت تجمیع این منابع، همۀ کتاب‌ها به آن مدرسه مبارکه انتقال یافت (مصاحبه با حاج آقا سیّد محمّد‌رضا مصباح، 7 بهمن ماه 1397ش.)
احیای مراکز علمی در نقاط مختلف دنیا
بعد از رحلت مرحوم آیت‌الله مصباح (ره) مراکزی که مرحوم آیت‌الله خویی (رحمت‌الله علیه) در اقصی نقاط عالم داشتند توسط بیت شریف مرحوم مصباح، احیاء شد؛ مراکزی در آمریکا (در دو شهر)، در کانادا، در مونترال (یک مرکز مهم)، در انگلستان، در آلمان، در جنوب تایلند (دو مدرسه که دارای حدود 100 – 150 طلبه دختر و پسر هستند)، در مشهد (مدرسه علمیّۀ حضرت آیت‌الله خویی (ره) و در هند (مرکز عظیم صد هکتاری). این مجموعه دارای دبستان، دبیرستان، دانشگاه، درمانگاه، بیمارستان، حوزۀ علمیه و مسجد است و شاید بزرگ‌‌ترین مرکز حوزوی در هند باشد. این مرکز که به شکل تاج‌‌محل ساخته‌ شده به دلیل اختلافات مالی نیمه‌ تمام مانده و در‌حال از بین‌رفتن بود اما با درایت و کمک ویژۀ اخوی (حضرت حجّت الإسلام و المسلمین حاج سیّد محمّد‌باقر مصباح (حفظه‌الله) و بیت آیت‌الله خویی (ره) مشکلات آن مجموعه حل و به ایشان واگذار شد. این مرکز حدود هزار کلاس دارد که حدود 70 – 80 کلاس آن بازسازی و راه‌‌اندازی شده است. این مجموعه فعلاً حدود 200 طلبه دارد (مصاحبه با حاج آقا سیّد محمّد‌رضا مصباح، 7 بهمن ماه 1397ش.)
مؤسّسۀ تحقیقاتی امام هادی (علیه‌السلام)
یکی دیگر از خدمات ارزندۀ آیت‌الله مصباح تأسیس مؤسّسۀ تحقیقاتی امام هادی (علیه‌السلام) است. این مؤسّسه ماهیّت تحقیقی و پژوهشی دارد. در این مؤسّسه مباحث تفسیری، کلام جدید، مسائل اختلافی، شبهات وهابیت و… مورد تحقیق قرار گرفته و تلاش می‌شود با تشکیل دوره‌های پژوهشی برای طلّاب مستعد، خلاء‌های فکری و عقیدتی جامعه مدیریّت شود. در بخش احیای‌تراث این مؤسّسه، رساله‌های مختصر کلامی تصحیح و در اختیار پژوهشگران قرار گیرد. در این قسمت رسالۀ اعتقادات شیخ بهایی و رسالۀ نجات در اصول دین فاضل هندی تصحیح و در اختیار طلاب قرار گرفته است. این مؤسّسه در بنای مبارک محسنیه (بلوار ابوطالب) مستقر است. بنای مبارکه محسنیه علاوه بر آن شامل حسینیه، زائر‌سرا، سالن اجتماعات و استدیو شبکه جهانی هادی‌تی‌وی و مدیریت پخش شبکه‌های هادی‌تی‌وی است.

سایت الهادی در راستای معرفی مرحوم آیت الله سید محمد حسین مصباح موسوی و تجلیل از شخصیت و خدمات ماندگار آن مرحوم ایجاد شده است.